ISPARTA YÖRESİNE AİT ATASÖZLERİ

ISPARTA YÖRESİNE AİT ATASÖZLERİ

Aça kuru ekmek bal helvası gibi gelir

Acı sakız gibi yapışır, kedi gibi sırnaşır

Akrabalar, akrep olmuş kimse bilmez nettiğini,

 Akrabanın akrabaya akrep etmez ettiğini

Alan razı satan razı, ne halt eder it Niyazı

Alemin tenceresi kapalı kaynar

Anası ne ise danası da odur

Aramakla güzel bulunmaz

Aşı pişiren soğutsun, doğuran avutsun

Ata et ite ot döker

Atın bahtsızı arabacıya düşer

Başta akıl olmayınca kuru kafa neylesin

Bilmediğin ot karın ağrıtır

Bir bulutla kış olmaz

Boş keseden beleş bağışlar

Çağrılan yere erinme, çağrılmayan yere görünme

Çalı çırpı ile ev yapılmaz

Çalıda gül bitmez, cahile söz yetmez

Dağa gidenin işi, kabak keçinin yaşı belli olmaz

Düğün evini bilmeden keşkek sahanının alıp koşma

Eşeğe semer yük değildir

Fukaranın cebi boş gönlü doludur

Göl yerinde, su eksik olmaz

Görgüsüze bun panzehir demişler, gölün ortasına sıçmış

Gül dikensiz olmaz

Hamam tokmağı gibi başa vurur

Her balık kendi yemi ile tutulur

Her çıkık yerini bulur

Her sakaldan bir kıl alsan köseye bir sakal olur

Herkes ayağına ipin nereden takıldığını bilir

Herkes gidişen yerini kaşır

Kar yağdığı gün tozar

Karının adını söyle ama kârını söyleme

Karpuz kesmekle yürek soğumaz

Katrandan olmaz şeker, olsa da cinsine çeker

Kokmuş ete tuz çare eylemez

Köpek ekmek yediği kapıyı bilir

Lezzetsiz çorbaya tuz kâr etmez

Lokma çiğnenmeden yutulmaz

Malını övme pazarını öv

Nâdan ile ye iç sohbet etme

Oğlan yer oduna gider, çoban yer koyuna gider

Olacakla öleceğe çare bulunmaz

Ölenle ölünmez

Ölüye gülmezler deliye gülerler

Pişinceye kadar durur da soğuyuncaya kadar duramaz

Sahipsiz eşeğe kim olsa biner

Söyleme arsız edersin, kitleme hırsız edersin

Tencere kapağını bulamayınca kaynamaz

Tezekten terazinin, budan olur dirhemi

Turna katarıyla, leylek alayıyla uçar

Ulu ağacın gölgesi bol olur

Üzüm çöpsüz olmaz, armut sapsız olmaz

Yel esmeyince, çalı çıtırdamaz

Yenecek aş buharından bellidir

Yolda giden yorulmaz

Yörük at kendine özengi vurdurmaz

Yükün ağırını koca öküz çeker

Yürük at yemini kendi arttırır

Zenginin kokusu çıkmaz

Zengin isterse fakir bulursa yer